Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku

POSTANOWIENIE

Dnia 1 marca 2021 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Maniewska - Komor

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 1 marca 2021 r.

sprawy przeciwko C. M.

obwinionej z art. 116 § 1 k.w.

na mocy art. 59 § 2 kpw w zw. z art. 5 § 1 pkt 2 kpw

postanawia:

odmówić wszczęcia postępowania

UZASADNIENIE

Obwiniona C. M. stanęła pod zarzutem popełnienia czynu polegającego na tym, że w dniu 9 października 2020 r. około godziny 07:30 w G. przy ul. (...) dopuściła się nieprzestrzegania zarządzeń leczniczych przy chorobach zakaźnych poprzez opuszczenie miejsca kwarantanny i udanie się do przychodni lekarskiej tj. wykroczenia z art. 116 § 1 pkt 4 k.w. W świetle całokształtu zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, w ocenie Sądu, nie zachodzą podstawy do przyjęcia, że obwiniona swoim zachowaniem wyczerpała znamiona wykroczenia z art. 116 § 1 k.w.

Zważyć należy, iż odpowiedzialności przewidzianej w przywołanym wyżej przepisie podlega ten, kto popełnia wykroczenie z art. 116 § 1 k.w. wiedząc o tym, że jest chorym (…), styka się z chorym (…), jest nosicielem (…). Z akt sprawy nie wynika, by obwiniona wiedziała, że jest jedną z osób wskazanych w art. 116 § 1 k.w. Obwiniona miała czekać na telefon z sanepidu do czwartku 8.10.2020 r. Jeśli wynik testu byłby negatywny – nikt się nie będzie z nią kontaktował. Dnia 9.10.2020 r. wobec braku telefonu z sanepidu i uznaniu, że jej wynik jest negatywny udała się do przychodni leczniczej z uwagi na inne swoje choroby. Tam dowiedziała się, że jest chora. Niezwłocznie wróciła do domu, po czym uzyskała telefon z sanepidu potwierdzający, że jej wynik testu jest pozytywny. Wiedzę wiec o tym, że jest jedną z osób wskazanych w art. 116 § 1 k.w. uzyskała dopiero po telefonie z sanepidu, po powrocie do domu z przychodni leczniczej. Wobec takich okoliczności sprawy nie sposób zakwalifikować zachowania obwinionej jako wykroczenia z art. 116 § 1 k.w.

W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu, nie zachodziły podstawy do wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie. Opisane w zawiadomieniu o możliwości popełnienia wykroczenia zachowanie C. M. nie realizowało wszystkich znamion wykroczenia określonego w art. 116 § 1 k.w. Brak znamion wykroczenia stanowi negatywną przesłankę procesową określoną w art. 5 § 1 pkt 2 k.p.w. uzasadniającą wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie, o czym orzeczono w sentencji postanowienia.

SSR Małgorzata Maniewska – Komor

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

◦

(...)

◦

(...)

3.  (...)

(...)