Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Piotrowska

Protokolant: sekr. (...)

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2015 roku w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa A. C.

przeciwko Gminie M. G.

o ustalenie

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda A. C. na rzecz pozwanego Gminy M. G. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1330/15

UZASADNIENIE

Pozwem skierowanym przeciwko Gminie M. G. A. C. wniósł o ustalenie wstąpienia przez niego w stosunek najmu lokalu położonego w G., przy ulicy (...), w miejsce zmarłego głównego najemcy – E. N..

W uzasadnieniu powód wskazał, iż decyzją (...) z dnia 3 lutego 1962 r. małżonkowie R. i E. N. otrzymali przydział na przedmiotowy lokal. W dniu 7 lutego 1962 r. zawarta została umowa najmu, na mocy której R. N. (1) wstąpił w stosunek najmu tego lokalu jako główny najemca. Tego roku małżonkowie ze środków własnych dokonali też adaptacji na lokal mieszkalny strychu. Kolejna umowa najmu, będąca kontynuacją poprzedniej, została zawarta w dniu 5 grudnia 1983 r. W 2000 roku R. N. (1) zmarł a w stosunek najmu wstąpiła z mocy prawa jego żona, E. N. (babka powoda). Do mieszkania wprowadził się wówczas (w 2000 roku) powód, aby sprawować nad E. N. codzienną opiekę. Powód prowadził z babcią wspólne gospodarstwo domowe, partycypował w kosztach utrzymania mieszkania, pokrył też częściowo koszty remontu. E. N. zmarła 30 stycznia 2006 r. W dniu 6 lutego 2006 r. powód zwrócił się do G. Zarządu (...) w G. o uznanie go za głównego najemcę lokalu i zawarcie nowej umowy najmu, jednak jego wniosek spotkał się z odmową Prezydenta Miasta G.. Zdaniem powoda, nabył on ekspektatywę prawa wstąpienia w stosunek najmu, bowiem spełnił przesłanki zawarte w przepisie art. 691 k.c. w brzmieniu z chwili wprowadzenia się do lokalu (2000 r.) – był osobą bliską zmarłej i mieszkał z nią w chwili śmierci.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu wskazano, że powód nie należał do kręgu osób wymienionych w art. 691 k.c. w brzmieniu obowiązującym od 2001 r., a więc również w chwili śmierci E. N.. Powód nie mógł nabyć prawa do wstąpienia w stosunek najmu przez sam fakt zamieszkania w lokalu, bowiem prawo to następuje dopiero z chwilą śmierci najemcy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Najemcą lokalu przy ul. (...) w G. była E. N., która zmarła 30 stycznia 2006 r. Powód jest wnukiem E. N..

/ bezsporne , a nadto: kopia odpisu skróconego aktu małżeństwa rodziców powoda (A. C. i R. N. (2)) – k. 19, kopia odpisu skróconego aktu urodzenia powoda A. C. – k. 20, decyzja o przydziale lokalu mieszkalnego – k. 13, umowy najmu – k. 14-15, 16-17/

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Stan faktyczny między stronami był bezsporny, dodatkowo Sąd oparł się na treści dokumentów wymienionych w opisie stanu faktycznego sprawy.

Sąd oddalił wnioski strony powodowej o dopuszczenie dowodu z przesłuchania powoda w charakterze strony oraz wnioskowane w pozwie dowody z zeznań świadków jako zbyteczne i mogące jedynie przyczynić się do wydłużenia czasu postępowania, albowiem miały one potwierdzać okoliczności, które były bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Powód domagał się ustalenia istnienia stosunku najmu lokalu. Podstawę żądania stanowi art. 189 k.p.c., zgodnie z którym powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.

Zgodnie z art. 691 § 1 k.c., w brzmieniu obowiązującym w chwili śmierci babki powoda, w razie śmierci najemcy lokalu mieszkalnego w stosunek najmu lokalu wstępują: małżonek niebędący współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą. Ponadto § 2 tego przepisu przewiduje, iż osoby, o których mowa powyżej, wstępują w stosunek najmu lokalu mieszkalnego, jeżeli stale zamieszkiwały z najemcą w tym lokalu do chwili jego śmierci.

Bezspornym było, iż powód A. C. był wnukiem E. N., ustawa zaś nie rozciąga dobrodziejstwa z art. 691 k.c. na innych krewnych niż małżonek i zstępni pierwszego stopnia. Brak jest też jakichkolwiek podstaw do uznania, że E. N. była zobowiązana względem A. C. do świadczeń alimentacyjnych. Nie ulega zatem wątpliwości, że powód do kręgu osób wymienionych w § 1 przywołanego przepisu nie należy. Zatem bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pozostawał fakt, czy powód faktycznie zamieszkiwał w przedmiotowym lokalu w chwili śmierci najemczyni.

W ocenie Sądu nie sposób podzielić pogląd strony powodowej, jakoby powód nabył ekspektatywę prawa wstąpienia w stosunek najmu w chwili wprowadzenia się do lokalu (w 2000 r.), bowiem przesłankami przepisu art. 691 k.c. w obowiązującym wówczas brzmieniu było pozostawanie osobą bliską zmarłego najemcy i wspólne zamieszkiwanie z najemcą do chwili jego śmierci. Prawo to można było zatem nabyć (podobnie jak obecnie, pomimo innego kręgu podmiotów uprawnionych do jego nabycia) dopiero w chwili śmierci najemcy, nie sposób nabyć wcześniej jego ekspektatywy.

Mając na względzie powyższe Sąd, na mocy art. 189 kpc a contrario oraz na mocy art. 691 kc a contrario powództwo oddalił jak w pkt. I wyroku.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto mając na uwadze jego wynik, jak w pkt. II wyroku, na mocy art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. obciążając powoda, jako stronę przegrywającą proces, kosztami zastępstwa procesowego poniesionymi przez strona pozwaną.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)