VI GUp 67/21 - zarządzenie, postanowienie, uzasadnienie Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku z 2022-02-01

Sygn. akt VI GUp 67/21 of

POSTANOWIENIE

Dnia 1 lutego 2022 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk - Północ w Gdańsku Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Morawska

po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2022 roku w Gdańsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy w postępowaniu upadłościowym A. P., osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej

postanawia:

1.  dopuścić dowód z akt akt VI GU 908/20 na okoliczność przyczyn niewypłacalności dłużniczki i jej możliwości zarobkowych,

2.  ustalić wynagrodzenie dla (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za pełnienie czynności Syndyka w postępowaniu upadłościowym A. P., osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej w kwocie (...) zł ((...)) powiększonej następnie o należny podatek VAT,

3.  ustalić, że w planie spłaty uczestniczą wierzyciele:

- (...) Bank (...) spółka akcyjna w W. z kwotą (...) zł ((...)), tj. w II (drugiej) kategorii kwotą (...) zł ((...)) i w III (trzeciej) kategorii kwotą (...) zł ((...)),

- (...) spółka akcyjna w B. z kwotą (...) zł ((...)), tj. w II (drugiej) kategorii kwotą (...) zł ((...)) i w III (trzeciej) kategorii kwotą (...) zł ((...)),

4.  podzielić fundusze masy upadłości w ten sposób, że zobowiązać Syndyka masy upadłości do zapłaty na rzecz:

- (...) Bank (...) spółki akcyjnej w W. kwoty (...) zł ((...)),

- (...) spółki akcyjnej w B. kwoty (...) zł ((...)),

5.  stwierdzić, że w stosunku do upadłej nie zachodzą przesłanki z art. 491 15 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 498 – zwanej dalej pu),

6.  na mocy art. 491 14 pu i art. 491 15 pu ustalić plan spłaty wierzycieli upadłej A. P. (PESEL (...)), osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, w ten sposób, że:

a)  okres spłaty ustalić na 30 (trzydzieści) miesięcy, raty miesięczne płatne będą od miesiąca następującego po dacie stwierdzenia prawomocności niniejszego postanowienia, do ostatniego dnia każdego miesiąca,

b)  w ramach planu spłaty upadły zapłaci na rzecz wierzyciela:

- (...) Bank (...) spółki akcyjnej w W. łączną kwotę (...) zł ((...)) w 30 (trzydziestu) ratach w wysokości (...) zł ((...)) każda,

- (...) spółki akcyjnej w B. łączną kwotę (...) zł ((...)) w 30 (trzydziestu) ratach w wysokości (...) zł ((...)) każda,

7.  po wykonaniu planu spłaty określonego w pkt 6 niniejszego postanowienia nastąpi umorzenie pozostałych zobowiązań upadłej A. P. (PESEL (...)) powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości tj. 26 lutego 2021 r., a nie zgłoszonych w niniejszym postępowaniu z wyłączeniem zobowiązań, o których mowa w art. 491 21 ust. 2 pu, w tym względem wierzyciela:

- (...) Bank (...) spółki akcyjnej w W. w kwocie (...) zł ((...)),

- (...) spółki akcyjnej w B. w kwocie (...).

SSR Anna Morawska

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 26 lutego 2021 roku tutejszy Sąd ogłosił upadłość A. P., osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 491 14 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 498 – zwanej dalej pu) po upływie terminu do zgłaszania wierzytelności i przeprowadzeniu likwidacji majątku wchodzącego w skład masy upadłości syndyk składa sądowi projekt planu spłaty wierzycieli z uzasadnieniem albo informację, że zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 491 14a ust. 1 lub art. 491 16 ust. 1 lub 2a pu.

W dniu 28 października 2021 r. syndyk masy upadłości złożył projekt planu spłaty przewidujący spłatę wierzycieli w ramach podziału środków uzyskanych do masy upadłości w kwocie (...) zł i w ramach planu spłaty 36 rat po (...) zł każda.

Wierzyciele oraz upadły nie sprzeciwili się zaproponowanym warunkom projektu planu spłaty.

Syndyk masy upadłości A. P. wniósł ponadto o ustalenie wynagrodzenia w kwocie (...) zł powiększonej o podatek VAT. W uzasadnieniu wniosku syndyk wskazał na szereg czynności jakie wykonał w toku postępowania.

Analizując powyższy wniosek Sąd doszedł do przekonania, że zasługuje on na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z przepisem art. 491(9) ust. 1 i 2 pu, sąd ustala wynagrodzenie syndyka biorąc pod uwagę wysokość funduszów masy upadłości, stopień zaspokojenia wierzycieli, nakład pracy, zakres czynności podejmowanych w postępowaniu, stopień ich trudności oraz czas trwania postępowania; wynagrodzenie syndyka ustala się w wysokości od jednej czwartej przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do jego dwukrotności.

Wskazać należy, że w toku trwającego postępowania upadłościowego syndyk wykonywał ciążące na nim obowiązki wynikające z przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe, a w konsekwencji podjął czynności zmierzające do zakończenia przedmiotowego postępowania. W ocenie Sądu, mając na względzie zakres oraz efekty dokonanych przez syndyka czynności, jak i czas trwania postępowania, występowanie w postępowaniu dwóch wierzycieli, brak majątku do likwidacji w toku postępowania, dokonanie zajęcia wynagrodzenia za pracę oraz sporządzenie projektu planu spłaty kwota (...) zł netto z tytułu wynagrodzenia stanowiąca mniej niż jednokrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedzającego dzień złożenia wniosku jest adekwatna do nakładu pracy syndyka i czasu trwania postępowania.

Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 491 9 ust. 1,2,4 pu orzeczono jak w pkt. 2 postanowienia.

Przepis art. 491 15 ust. 1 pu stanowi, że w postanowieniu o ustaleniu planu spłaty wierzycieli sąd:

1) wymienia wierzycieli uczestniczących w planie spłaty;

2) dokonuje podziału funduszy masy upadłości pomiędzy wierzycieli uczestniczących w planie spłaty, jeżeli w postępowaniu zgromadzono fundusze masy upadłości;

3) ustala, czy upadły doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa;

4) określa, w jakim zakresie i okresie, nie dłuższym niż trzydzieści sześć miesięcy, upadły jest obowiązany spłacać zobowiązania, które w postępowaniu upadłościowym prowadzonym zgodnie z przepisami części pierwszej zostałyby uznane na liście wierzytelności, oraz jaka część zobowiązań upadłego powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości zostanie umorzona po wykonaniu planu spłaty wierzycieli.

Z mocy art. art. 491 15 ust. 1a pu w przypadku ustalenia, że upadły doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa, plan spłaty wierzycieli nie może być ustalony na okres krótszy niż trzydzieści sześć miesięcy ani dłuższy niż osiemdziesiąt cztery miesiące.

Na podstawie art. 491 15 ust. 1b pu w przypadku gdy w drodze wykonania planu spłaty wierzycieli dłużnik spłaci co najmniej 70% zobowiązań objętych planem spłaty wierzycieli, które w postępowaniu upadłościowym prowadzonym zgodnie z przepisami części pierwszej zostałyby uznane na liście wierzytelności, plan spłaty wierzycieli nie może zostać ustalony na okres dłuższy niż rok. Ust. 1c powołanego artykułu stanowi natomiast, że w przypadku gdy w drodze wykonania planu spłaty wierzycieli dłużnik spłaci co najmniej 50% zobowiązań objętych planem spłaty wierzycieli, które w postępowaniu upadłościowym prowadzonym zgodnie z przepisami części pierwszej zostałyby uznane na liście wierzytelności, plan spłaty wierzycieli nie może zostać ustalony na okres dłuższy niż dwa lata.

Z mocy art. 491 15 ust. 1d pu do okresów spłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 4 oraz ust.1a-1c, zalicza się okres od upływu sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości do dnia ustalenia planu spłaty wierzycieli, chyba, że dłużnik nie pokryłby w całości kosztów postępowania tymczasowo pokrytych przez Skarb Państwa. (…).

Zgodnie z art. 491 15 ust. 4 pu sąd nie jest związany stanowiskiem upadłego oraz wierzycieli co do treści planu spłaty. Ustalając plan spłaty sąd bierze pod uwagę możliwości zarobkowe upadłego, konieczność utrzymania upadłego i osób pozostających na jego utrzymaniu oraz ich potrzeby mieszkaniowe, wysokość niezaspokojonych wierzytelności oraz stopień zaspokojenia wierzytelności w postępowaniu upadłościowym.

Z mocy natomiast art. 491 16 ust. 1 pu Sąd umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, jeśli osobista sytuacja upadłego w oczywisty sposób wskazuje, że jest on trwale niezdolny do dokonywania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty wierzycieli. Z mocy zaś art. 491 16 ust. 2a pu jeżeli niezdolność do dokonywania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty wierzycieli wynikająca z osobistej sytuacji upadłego nie ma charakteru trwałego, sąd umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli pod warunkiem, że w terminie pięciu lat od dnia uprawomocnienia się postanowienia o warunkowym umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli upadły ani żaden z wierzycieli nie złoży wniosku o ustalenie planu spłaty wierzycieli, na skutek którego sąd, uznając, że ustała niezdolność upadłego do dokonywania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty wierzycieli, uchyli postanowienie o warunkowym umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli i ustali plan spłaty wierzycieli.

Mając na uwadze dyspozycję powyżej cytowanych przepisów Sąd w pkt 3 postanowienia ustalił, że w planie spłaty uczestniczyli wierzyciele:

- (...) Bank (...) spółka akcyjna w W. z kwotą (...) zł, tj. w II kategorii kwotą (...) zł i w III kategorii kwotą (...) zł,

- (...) spółka akcyjna w B. z kwotą (...) zł, tj. w II kategorii kwotą (...) zł i w III kategorii kwotą (...) zł.

Tylko tych dwóch wierzycieli złożyło zgłoszenie wierzytelności. Roszczenia ich nie były kwestionowane ani przez upadłego, ani przez Syndyka. Sąd również nie znalazł podstaw do zakwestionowania zgłoszonych roszczeń, wynikały bowiem z zawartych przez upadłą umów pożyczek. Dlatego Sąd zgłoszone roszczenia uznał w całości, uznając je za bezsporne na mocy art. 229 k.p.c. w zw. z art. 230 k.p.c.

W pkt 4 postanowienia Sąd podzielił fundusze masy upadłości w ten sposób, że zobowiązał Syndyka masy upadłości do zapłaty na rzecz wierzycieli łącznej kwoty (...), w tym proporcjonalnie do wysokości kwot uznanych w II kategorii stosownie do dyspozycji art. 342 pu na rzecz:

- (...) Bank (...) spółki akcyjnej w W. kwoty (...) zł,

- (...) spółki akcyjnej w B. kwoty (...) zł.

Kwota przeznaczona do podziału stanowi różnicę wpływów do masy upadłości i kosztów postępowania, zarówno tych poniesionych przez Syndyka, jak i koniecznych do poniesienia. Jak wynika z informacji Syndyka przesłanej dnia 25 stycznia 2021 r wpływy do masy upadłości na ten dzień wynosiły (...) zł, wydatki (...) zł. Jak wynika z wyciągu z rachunku bankowego Syndyk z masy upadłości pobierał kwoty niezbędne dla przeprowadzenia postępowania upadłościowego i znajdujące oparcie w dyspozycji art. 230 ustawy prawo upadłościowe. Dodatkowo Syndyk powinien pokryć jeszcze koszt swojego wynagrodzenia, które zgodnie z orzeczeniem zawartym w pkt 2 postanowienia wyniesie (...) zł brutto. Ponadto w ocenie Sądu konieczne jest zabezpieczenie środków na funkcjonowanie rachunku bankowego przez okres co najmniej dwóch miesięcy, a więc (...) zł i kosztów biura i kancelarii za styczeń 2022 r. w kwocie (...) zł. Dlatego też do wypłaty na rzecz wierzycieli pozostała kwota wskazana powyżej.

W pkt 5 postanowienia Sąd stwierdził, że w stosunku do upadłej nie zachodzą przesłanki z art. 491 15 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo upadłościowe. Po przenalizowaniu bowiem zarówno akt sprawy upadłościowej jak i akt VI GU 908/20 Sąd nie znalazł podstaw do ustalenia, że upadła doprowadziła do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększyła jej stopień umyślnie lub w skutek rażącego niedbalstwa. Nie można wprawdzie uznać, że zachowanie dłużniczki było całkowicie prawidłowe, z uwagi jednak na fakt, że do powstania zadłużenia doszło na skutek działań osoby najbliższej dla upadłej, nie można upadłej przypisać rażącego niedbalstwa w doprowadzeniu do niewypłacalności. Również z ustaleń Syndyka nie wynikają takie okoliczności, a wierzyciele nie kwestionowali zawartych w planie spłaty ustaleń syndyka.

Przechodząc do oceny przesłanek do ustalenia planu spłaty w pierwszej kolejności wskazać należy, że w ocenie Sądu w okolicznościach niniejszej sprawy nie zachodzą przesłanki do uznania, że upadła nie jest zdolna do dokonywania jakichkolwiek spłat wierzycieli, a więc do umorzenia zobowiązań bez ustalania planu spłat. Upadła otrzymuje dochód z wynagrodzenia za pracę. W trakcie trwania postępowania upadłościowego do masy upadłości wpływały kwoty od (...) zł do (...) zł. Dłużniczka w tym czasie była zdolna do funkcjonowania na podstawowym poziomie, Sąd zatem doszedł do przekonania, że ma zdolność dokonywania spłat, a tym samym nie ma podstaw do umorzenia zobowiązań bez ustalania planu spłat. W konsekwencji zasadne było ustalenie planu spłat.

Oceniając możliwości finansowe upadłej oraz jej sytuację osobistą i zdrowotną, Sąd doszedł do przekonania, że ma on możliwość dokonywania spłat wierzycieli w kwocie (...) zł miesięcznie. Upadła ma (...) lat, wykształcenie średnie. Jak wynika z niekwestionowanych przez strony okoliczności wskazanych w projekcie planu spłaty oraz z przedłożonych przez dłużnika dokumentów, jak również do akt o ogłoszenie upadłości nie leczy się, ani nie cierpi na przewlekłe schorzenia. A. P. jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w (...) spółce akcyjnej. Uznać zatem należało, że wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe. W toku postępowania upadłościowego średnie miesięczne wynagrodzenie upadłej wynosiło około (...) zł netto (najniższe około (...) zł). Oprócz tego upadła otrzymuje świadczenie wychowawcze (...) na (...) dzieci w łącznej kwocie (...)zł. Zatem miesięczne dochody upadłej to (...) zł.

Upadła zamieszkuje z (...) pozostających na jej utrzymaniu dzieci, w tym pełnoletnią, studiującą córką. Zgodnie z oświadczeniem upadłej łączna wysokość kosztów utrzymania kształtuje się na poziomie od (...) do (...) zł miesięcznie, w tym (...) zł na wyżywienie, (...) zł na odzież i obuwie, (...) zł tytułem opłat za mieszkanie, (...) zł za energię elektryczną, (...) zł za gaz, (...) zł za wodę, (...) zł za wywóz śmieci, (...) zł za Internet, (...) zł za telefon, (...) zł na zdrowie, (...) zł na prowadzenie gospodarstwa domowego oraz kwota (...) zł na inne wydatki, W ocenie Sądu wskazywane przez upadłą wydatki, przynajmniej na najniższym poziomie nie mogą być uznane za zawyżone i służą zaspokojeniu jedynie podstawowych potrzeb rodziny.

W ocenie Sądu ustalając plan spłat, aby zapewnić jego wykonalność w każdym miesiącu należało przyjąć dochody upadłej w najniższej otrzymywanej w ostatnim okresie wysokości. Syndyk wskazywał jako uzasadnioną kwotę (...) zł, tym niemniej w ocenie Sądu kwota ta jest za niska, po porównaniu najniższych dochodów upadłej i uzasadnionych wydatków należało dojść do przekonania, że upadła ma możliwość regulowania rat planu spłaty w wysokości około (...) zł miesięcznie. Niemniej jednak kwota wyższa, aniżeli wskazana w sentencji postanowienia, mogłaby prowadzić już do nadmiernego obciążenia upadłej, zważywszy na potrzeby utrzymania jej i zamieszkujących wraz z nią dzieci. Podkreślenia wymaga, że postępowanie upadłościowe osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej ma na celu nie tylko oddłużenie, ale również, jeśli to możliwe zaspokojenie w jak największym stopniu wierzycieli niewypłacalnego dłużnika.

W ocenie Sądu również okres planu spłat ustalony na 30 miesięcy znajduje uzasadnienie w wyżej cytowanych powyżej przepisach i okolicznościach niniejszej sprawy. Z mocy art. 491 15 ust. 1 pkt 4 pu okres ten nie może być dłuższy niż trzydzieści sześć miesięcy. Jednocześnie na podstawie art. 491 15 ust 1d do okresów spłaty, o których mowa w ust. 1 pk4 oraz ust.1a-1c, zalicza się okres od upływu sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości do dnia ustalenia planu spłaty wierzycieli, chyba, że dłużnik nie pokryłby w całości kosztów postępowania tymczasowo pokrytych przez Skarb Państwa. (…). Sąd w niniejszej sprawie stosując dyspozycję powołanych przepisów uznał, że plan spłaty powinien obejmować okres 30 miesięcy. Jednocześnie wysokość kwot ustalonych planem spłaty nie pozwala na uznanie, że są podstawy do dalszego skracania okresu planu spłaty na podstawie powołanych wyżej przepisów.

Mając powyższe na uwadze, na mocy cytowanych przepisów a zwłaszcza art. 491 14 i art. 491 15 pu, orzeczono jak w pkt 6 postanowienia.

Zgodnie z przepisem art. 491 15 ust. 1 pkt 4 pu w postanowieniu o ustaleniu planu spłaty wierzycieli Sąd określa również jaka część zobowiązań upadłego powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości zostanie umorzona po wykonaniu planu spłaty wierzycieli. Dlatego też uwzględniając wysokości kwot należnych wierzycielom i wskazanych powyżej oraz wypłaconych w ramach planu spłat na mocy art. 491 15 pu, orzeczono jak w pkt 7 postanowienia.

SSR Anna Morawska

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

(...)

(...)

(...)

3.  (...)

4.  (...)

Gdańsk, dnia 1 lutego 2022 roku

SSR Anna Morawska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Wioletta Knut
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Morawska
Data wytworzenia informacji: