Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 sierpnia 2015 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny

w składzie :

Przewodniczący : SSR Michał Jank

Protokolant: sekr. sąd. Natalia Kierznikiewicz

po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2015 r. w Gdańsku, na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) SA we W.

przeciwko K. L.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) Bank (...) SA we W. na rzecz pozwanego K. L. kwotę 2.400 zł (dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I (...)

UZASADNIENIE

Powódka (...) Bank (...) S. A. we W. wniosła o zasądzenie od pozwanego K. L. kwoty 38.026,15 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 10.515,51 zł od dnia 27 marca 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania. W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, iż w dniu 25 maja 2000 r. udzieliła pozwanemu kredytu nr (...), z obowiązku spłaty którego pozwany się nie wywiązał.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 8 października 2014 r., wydanym w postępowaniu o sygn. akt I(...)orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany K. L. wniósł sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty zaskarżając nakaz w całości i podnosząc zarzut przedawnienia. W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż w 2000 r. zaciągnął kredyt w L. Banku na kwotę ok. 16.000 zł z przeznaczeniem na zakup samochodu. W 2001 r. L. Bank został przejęty przez francuską grupę (...), a w 2011 r. dokonano zmiany jego nazwy na (...) Bank (...) S. A. we W.. W 2002 r. samochód na skutek wypadku uległ kasacji, a ubezpieczyciel przelał całość odszkodowania na rzecz banku, co – jak uznał pozwany – wyczerpało roszczenie powoda wynikające z ww. umowy.

Pismem z dnia 18 czerwca 2015 r. powódka uznała zarzut przedawnienia, wskazała też, iż należność w kwocie 604,27 zł została rozliczona po wniesieniu powództwa w związku z czym w tym zakresie cofnęła pozew z równoczesnym zrzeczeniem się roszczenia. Postanowieniem z 21 sierpnia 2015 r. Sąd umorzył postępowanie w zakresie cofniętego powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 maja 2000 r. pozwany K. L. zawarł powódką (...) Bank (...) S. A. we W. (wówczas pod (...) Bank S. A. we W.) umowę kredytu nr (...).

bezsporne , nadto: wyciąg z ksiąg banku – k. 12, kartoteka kredytu – k. 10-11, wezwanie do zapłaty – k. 13

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie w zakresie niezbędnym do rozstrzygnięcia był niesporny.

Pozwany skutecznie podniósł zarzut przedawnienia, który został uznany przez stronę powodową.

W myśl art. 229 k.p.c. fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną nie wymagają dowodu, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości.

Zgodnie z art. 118 k.c. co do zasady, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata.

Niewątpliwie termin przedawnienia roszczenia w niniejszej sprawie jest trzyletni, bowiem nie ulega wątpliwości, że powódka zawarła umowę w ramach prowadzenia swojej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym oraz biorąc pod uwagę datę zawarcia umowy (25 maja 2000 r.) datę wytoczenia powództwa (19 maja 2014 r.) przyznanie przez stronę powodową, iz jej roszczenie jest przedawnione, nie budzi wątpliwości Sądu.

Zaznaczyć należy, iż przedawnienie roszczenia dotyczy całej należności dochodzonej przez powoda, w tym również tej kwoty, co do której Sąd umorzył postępowania na skutek cofnięcia pozwu. Niczego w tym zakresie nie zmienia fakt, iż kwota 604,27 zł została wyegzekwowana od pozwanego przez organ egzekucyjny w toku postępowania egzekucyjnego. Egzekucja tej należności nastąpiła bowiem, jak wynika z akt sprawy, bez wiedzy pozwanego, a tym samym nie można było przyjąć, iż co do tej kwoty pozwany uznał roszczenie powoda.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w pkt. I wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł jak w(...)wyroku, na podstawie art. (...) rozporządzenia Ministra (...)w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (...) W zakresie cofniętego powództwa Sąd uznał powoda za stronę przegrywającą spór. Sąd nie znalazł jednocześnie żadnych podstaw do odstąpienia od obciążania powoda kosztami postępowania.