Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 766/15 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku z 2018-12-07

Sygn. akt I C 766/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marek Jasiński

Protokolant: Michał Czerwiński

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2018 r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko S. Z. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od S. Z. (1) na rzecz Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 14 100,34 zł (czternaście tysięcy sto złotych trzydzieści cztery grosze) wraz z ustawowymi odsetkami od 27 lipca 2014 r. do 31 grudnia 2015 r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 stycznia 2016 r. dni dnia zapłaty;

II.  zasądza od S. Z. (1) na rzecz Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 3 123 zł (trzy tysiące sto dwadzieścia trzy złote) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje ściągnąć od S. Z. (1) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku kwotę 2984,28 zł (dwa tysiące dziewięćset osiemdziesiąt cztery złote dwadzieścia osiem groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 766/15

UZASADNIENIE

Pozwem z 13 października 2014 r. powód Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od S. Z. (1) kwoty 14 100,34 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 27 lipca 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając żądanie pozwu powód wskazał, że domaga się zwrotu dochodzonej kwoty od pozwanego, gdyż jako ubezpieczyciel z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia, wypłacił na rzecz poszkodowanego P. M. kwotę 14 100,34 zł tytułem odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez pozwanego S. Z. (1), w tym kwotę 5 406,04 zł za uszkodzone ruchomości oraz 8 693,30 zł za zniszczone elementy stałe lokalu. Pozwany bowiem w okresie najmu lokalu mieszkalnego, położonego przy ul. (...) w G., tj. od 20 września 2012 r. do 3 października 2013 r. dokonał dewastacji nieruchomości stanowiącej własność P. M. poprzez zalanie ścian, wybicie okna balkonowego, uszkodzenie wyposażenie łazienki oraz podziurawienie ścian śrutem.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym wydanym w dniu 31 grudnia 2014 r. Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany S. Z. (1) wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wnosząc o jego uchylenie i oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu zaprzeczał, by na dzień opróżnienia lokalu 2 października 2013 r. widoczne były ślady dewastacji przedmiotu najmu. W ocenie pozwanego szkoda powstała po opuszczenia przez niego lokalu. Wskazywał, że dniu 2 października 2013 r. przekazał klucze od lokalu funkcjonariuszowi policji, a w drzwiach wejściowych został wymieniony zamek. Zatem po dniu przekazania kluczy nie miał możliwości wejścia do lokalu. Podniósł, iż w dniu 2 października 2013 r. zobowiązał się do zwrotu kwoty 250 zł tytułem poniesionego przez poszkodowanego kosztu wymiany szyby w oknie oraz 150 zł tytułem naprawienia uszkodzonych drzwi wewnętrznych. W związku tym uiścił do rąk matki wynajmującego kwotę 400 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 września 2012 r. P. M. jako wynajmujący zawarł ze S. Z. (1) jako najemcą umowę najmu lokalu mieszkalnego nr (...), położonego w G. przy ul. (...). Umowa została zawarta czas oznaczony do dnia 30 września 2013 r. (4.1. umowy).

Najemca zobowiązał się użytkować lokal zgodnie z celem umowy, dbając o jego stan techniczny i sanitarny, w sposób nie przekraczający normalnego zużycia, wynikającego z bieżącej eksploatacji, opuścić lokal w dniu rozwiązania umowy i zwrócić go w stanie niepogorszonym (3.1a-b umowy).

Najemca odpowiadał za wszelkie zawinione przez niego lub osoby trzecie szkody poczynione w lokalu. Niezastosowanie się przez najemcę do powyższego jest ważnym naruszeniem umowy i upoważnia wynajmującego do natychmiastowego jej rozwiązania bez zachowani terminu wypowiedzenia (3.3 umowy).

Najemca zobowiązał się do pokrycia kosztów eksploatacji lokalu obejmujących, opłaty administracyjne, za energię elektryczną według wskazań licznika, opłaty za wodę według wskazań licznika, telewizje kablową (4.6 umowy).

W umownie najmu nie wskazano, aby stan lokalu mieszkalnego w chwili przekazania go najemcy w jakikolwiek sposób odbiegał od zwyczajnego, nadającego się do normalnej eksploatacji.

dowód: okoliczności bezsporne, a ponadto umowa najmu – k. 19-20.

Po zakończeniu obowiązywania umowy, najemca odmówił opuszczenia lokalu. M. M. - matka wynajmującego, zadzwoniła na policję z prośbą o asystę przy wejściu do lokalu ul. (...). M. M. w dniu 2 października 2013 r. weszła do lokalu w asyście funkcjonariuszy policji oraz S. Z. (2). W tym dniu najemca zwrócił klucze do lokalu. W mieszkaniu panował bałagan, unosił się fetor. Najemca nie opłacał rachunków co spowodowało wyłączenie prądu i gazu w mieszkaniu. Porozlewał substancje na ściany, strzelał w mieszkaniu z broni pneumatycznej, powodując wgniecenia, ubytki, stłuczenie szyb. Uszkodził następujące elementy:

1.  drzwi zewnętrzne płytowe 2 x 0,80m, montowane w 2006 r. – liczne zarysowania, wgniecenia, ubytki, przetarcia przy zamkach bez związku ze szkodą. Poszkodowany musiał wymienić zamki jeden wielozastawkowy, drugi ryglowy,

2.  drzwi zewnętrzne płytowe 2,00 x 0,80m bez uszkodzeń, została odcięta klamka, zakup w 2009r.,

3.  drzwi drewniane do łazienki 2,00 x 0,70m, zakup 2009 r. – zabrudzenia, mazy na szybkach ze szkła mlecznego 2 x 0,20 – 0,20 m i 2 x 0,35 x 0,30 m, elementy drewniane bez uszkodzeń,

4.  wanna stalowa, emaliowana 0,67 x 36 x 0,58 m w zabudowie z glazury, zakup 2009 r. - w kilku miejscach ubytki emalii,

5.  drzwiczki do liczników i wanny, 1 szt. plastikowe 0,30 x 0,30 m – ułamany zaczep 1 szt. stalowe, malowane 0,24 x 0,21 m – znacznie powyginane, odkształcone, montowane w 2009r.,

6.  bateria przy umywalce w łazience O. Standard zakup 2006 r. – wygięty kran,

7.  muszla klozetowa zakup 2006 r. – rozbita, brak klapy,

8.  listwa progowa, srebrna dł. 0,80 m, montowana 2006 r. – liczne zarysowania, dziury,

9.  okna i drzwi balkonowe (...), szyba podwójna zespolona 0,87 x 2,24 m, 1,46 x 1,41 m, 1,15 x 1,40 m, montowane w 2006 r. – liczne wgniecenia od kulek z broni, połamane ramy, stłuczone szyby, zamontowany dodatkowy element do ramy,

10.  parapet (...) 1,45 x 0,20 m, montowany 2006 r. - ułamany, zerwana okleina,

11.  grzejnik aluminiowy członowy (...) (...) zakup 2006 r. , 0,80 x 0,55 m – liczne dziury, zadrapania, wgniecenia od kulek z broni,

12.  drzwi drewniane, szklone 1 szt. 2,00 x 0,80 m, 1 szt. 2,00 x 0,70 m zakup 2009 r. – liczne głębokie wgniecenia od kulek z broni, stłuczone szybki, futryny bez uszkodzeń,

13.  bateria kuchenna O. (...) zakup 2006 r. - wyrwane kurki,

14.  brak 2 sztuk kontaktów instalacji elektrycznej, montowane w 2001 r.,

15.  domofon (słuchawka), zakup 2006 r. – zdewastowany, część elementów wyrwana, wyrzucona,

16.  zabudowa stała z płyty meblowej 0,65 x 1, 15 x 2,50m, zakup 2006 r. – 2 szt. wyrwane półki, połamane 0,46 x 0,65 m, pionowa listwa długości 2,50 m do której przytwierdzono dodatkowy element, drzwi 2,50 x 0,575m z płyty meblowej – zarysowane, dziura, drugie drzwi lustro 2,50 x 0,575 m bez uszkodzeń, drzwi zostały przez najemcę wyjęte z prowadnic,

17.  brak 1 lampy wiszącej w łazience (...) – zakup 2010 r.,

18.  obraz olejny wykonany w 2005 r. – liczne wgniecenia od kulek z broni w górnym rogu,

19.  antyrama 1,00 x 0,65 m – liczne pęknięcia na szybie,

20.  stolik nogi drewniane, blat szyba 1,00 x 0,65 m wys. 0,47 m , zakup 2006 r. – na jednej nóżce wgniecenia od kulek z broni, szyba stłuczona,

21.  brak wersalki (...) zakup 2006 r.,

22.  stolik pod telewizor z płyty meblowej 0,45 x 0,60 x 1,15m – zakup 2006 r. – pęknięty bok, zdewastowana, wyrwana szuflada, wyrwana nóżka,

23.  regał z szufladami z płyty meblowej 0,60 x 1,90 z 0,40 m zakup 2006 r. – brak półki, połamana szuflada, boki ślady po wyrwaniu półek, ślady kulek z broni, przykręcony dodatkowy element,

24.  baner 0,85 x 2,60 m – na całej powierzchni liczne dziury po kulkach z broni,

25.  dekoracja na okna w pokoju i kuchni – brak firan i szyn,

26.  brak w kuchni lampy M. R., zakup 2010 r.,

27.  brak w pokoju (...) lamp bloom białych ligne R.,

28.  okap kuchenny zakup 2006 r. – wyrwana listwa metalowa, wygięta, odkształcona obudowa,

29.  kuchenka gazowa B. (...) zakup 2006 r. – wyrwane pokrętła, powyginany ruszt na palniki, wyrwana raczka do piekarnika,

30.  taboret drewniany - zakup 2006 r. – liczne głębokie wgniecenia od kulek z broni, dodatkowy element przykręcony do taboretu,

31.  blat przy oknie kuchennym na jednej nóżce z płyty meblowej 1,30 x 0,67 m, wysokość 0,80m, montowany w 2006 r. – nóżka razem z częścią blatu została wyrwana,

32.  szafka kuchenna stojąca z szufladami z płyty meblowej wysokość 0,80 m, szerokość 0,40 m, długość 0,45m, zakup 2006 r. – połamane dwie szuflady, pęknięty bok,

33.  szafka kuchenna wisząca nad okapem z płyty meblowej wysokość 0,40m, szerokość 0,55m, długość 0,30 m zakup 2006 r. – wyrwany dolny korpus,

34.  szafka kuchenna wisząca dwudrzwiowa z płyty meblowej wysokość 0,70m, szerokość 0,75m, długość 0,30 m, zakup 2006 r. – wyrwany ociekacz, szafka została przesunięta,

35.  szafka kuchenna stojąca pod zlew z płyty meblowej wysokość 0,70m, szerokość 0,75m, długość 0,55m, zakup 2006 r. – korpus szafki połamany, zerwana okleina, drzwiczki bez uszkodzeń,

36.  lodówka E. C. 235, zakup 2009 r.- wewnątrz połamane drzwi, wyrwana rączka.

dowód: protokół szkody –k. 27-28, dokumentacja zdjęciowa –k. 42-66,259, zeznania świadka M. M. –k. 136-137,notanik służbowy –k. 100-105, zeznania świadka K. Z. (1) –k. 137-138, zeznania świadka K. G. –k. 171-172, zeznania świadka S. Z. (2) –k. 172-173, zeznania pozwanego S. Z. (3) –k. 232-235, zeznania świadka P. M. –k. 202-204.

W dniu 24 października 2013 r. P. M. zgłosił szkodę z tytułu dewastacji lokalu mieszkalnego, położonego w G. przy ul. (...) do Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W., z którym zawarł umowę ubezpieczenia mienia W. Dom nr (...).

dowód: zgłoszenie szkody –k. 21-24, wypis z umowy –k. 25-26 verte.

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego Towarzystwo (...) w W. decyzjami z dnia 24 stycznia 2014 r. przyznało poszkodowanemu P. M. kwotę 14.100,34 zł tytułem odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez S. Z. (1) - dewastację lokalu mieszkalnego, w tym kwotę 5.406,04 zł za uszkodzone ruchomości oraz 8.693,30 zł za zniszczone elementy stałe lokalu.

dowód: decyzje z dnia 24 stycznia 2014 r. wraz z potwierdzeniami wypłaty –k. 67-70

Wartość uszkodzonych ruchomości przez najemcę, za które ubezpieczyciel wypłacił odszkodowanie poszkodowanemu P. M. wynosiła 5.788,05 zł.

Wartość tych ruchomości ustalona została jako wartość odtworzeniowa, zgodnie z § 8 (...). Przedmiotem ubezpieczenia były: instalacje, urządzenia techniczne, stałe elementy, zewnętrzne elementy, ogrodzenie. Podstawę wyliczenia szkody stanowił koszt naprawy albo w przypadku braku możliwości naprawy koszt nabycia lub koszt wytworzenia nowego przedmiotu tego samego lub podobnego rodzaju, tej samej (lub zbliżonej) marki przy uwzględnieniu cen rynkowych obowiązujących na danym terenie w dniu ustalenia odszkodowania oraz kosztów montażu (wariant „wartość odtworzeniowa standard” w odniesieniu do zniszczonych elementów, których wiek nie przekracza 10 lat.

Przedmiot ubezpieczenia były również pozostałe ruchomości domowe.

Podstawą wyliczenia szkody był koszt naprawy albo, w przypadku braku możliwości naprawy, koszt nabycia lub koszt wytworzenia nowego przedmiotu tego samego lub podobnego rodzaju, tej samej (lub zbliżonej) marki przy uwzględnieniu cen rynkowych obowiązujących na danym terenie w dniu ustalenia odszkodowania oraz kosztów montażu (wariant „wartość odtworzeniowa standard”) w odniesieniu do zniszczonych/utraconych ruchomości, których wiek nie przekracza 5 lat.

W przypadku wykupienia przez Ubezpieczającego wariantu „wartość odtworzeniowa standard”, gdy zniszczona/utracona ruchomość w chwili wystąpienia szkody jest starsza niż 5 lat, koszty nabycia, o których mowa powyżej pomniejsza się o stopień technicznego zużycia obliczonego na podstawie stosowanych przez W. „Norm stopnia zużycia rocznego przedmiotów”.

dowód: pisemna opinia biegłego z zakresu wyceny ruchomości S. P. wraz z kalkulacją –k. 350-356, pisemna uzupełniająca opinia biegłego z zakresu wyceny ruchomości S. P. –k. 391-389

Koszt naprawy uszkodzeń lokalu położonego w G. przy ul. (...) przez dokonanych przez S. Z. (4), za które ubezpieczyciel wypłacił odszkodowanie poszkodowanemu P. M. wynosił 8.693,30 zł.

dowód: pisemna opinia biegłego z zakresu (...) i budownictwa (...) wraz kosztorysem i dokumentacją zdjęciową –k. 301-308, pisemna uzupełniająca opinia biegłego z zakresu (...) i budownictwa (...) –k. 329-331

Pismem z dnia 11 lipca 2014 r. Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wezwała S. Z. (5) do zapłaty kwoty 14 100,34 zł tytułem regresu za szkodę z dnia 20 października 2013 r. w terminie do 26 lipca 2014 r., jednakże bezskutecznie.

dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru –k. 71-72

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia, Sąd ustalił na podstawie zaoferowanych przez strony dowodów, w tym dokumentów prywatnych – kopii umów, dokumentów z postępowania likwidacyjnego, w tym dokumentacji fotograficznej, a także zeznań świadków P. M., M. M. i S. Z. (2), a także częściowo świadków K. G. i R. K., a także, w ograniczonym zakresie świadka K. Z. (2) i przesłuchania pozwanego.

Sąd za wiarygodne uznał zeznania świadków P. M., M. M. i S. Z. (2) na okoliczność stanu lokalu mieszkalnego przed i po wydaniu go i odebraniu od S. Z. (1). Zeznania świadków bowiem wraz z dowodami w postaci dokumentów, w tym umowy najmu, protokołu likwidacji szkody, dokumentacji fotograficznej, a także protokołów przesłuchania przez policję (k. 264 – 284) pozwalają na stworzenie spójnego i logicznego obrazu stanu faktycznego w sprawie. Dowody te wzajemnie się potwierdzają i uzupełniają. Tę wersję wydarzeń potwierdzają również zeznania świadków K. G. i R. K. – funkcjonariuszy Policji, a zatem osób obiektywnych, których udział w spornej sytuacji wynikał wyłącznie z obowiązków służbowych. Mimo tego, że świadkowie nie pamiętali szczegółów, to jednak ich zeznania, a zwłaszcza zeznania K. G., potwierdziły wersję powoda o ogólnym stanie mieszkania po jego opuszczeniu przez pozwanego. Również świadek K. Z. (3) częściowo potwierdziła te okoliczności, przyznając, że pozwany jest bałaganiarzem. W pozostałym zakresie, jej zeznania albo nie dotyczyły bezpośrednio okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia (kwestii rzekomych gróźb i zaboru mienia) lub były sprzeczne z pozostałym, wiarygodnym materiałem dowodowym.

Również przesłuchanie pozwanego S. Z. (1) Sąd uznał za wiarygodne jedynie w takim zakresie, w jakim były one niesprzeczne z pozostałym wiarygodnym materiałem dowodowym.

Za w pełni wiarygodne Sąd uznał również opinie biegłych sądowych z zakresu szacowania ruchomości oraz budownictwa. Opinie zostały sporządzone przez biegłych posiadających odpowiednią wiedzę fachową i doświadczenie. Są spójne, logiczne, zaś wnioski z opinii zostały należycie uzasadnione w ich opisowej części. Zarzuty do opinii zgłaszane przez stronę pozwaną zostały przez biegłych wyczerpująco wyjaśnione w uzupełniających opiniach.

Powód roszczenie swe wywodził z instytucji regresu ubezpieczeniowego. Zgodnie z przepisem art. 828 § 1 k.c., jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania. Z chwilą zatem wypłaty przez Towarzystwo (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W. P. M. odszkodowania za szkody wyrządzone w ubezpieczonym lokalu mieszkalnym przez S. Z. (1), na powodową spółkę przeszło z mocy prawa roszczenie w stosunku do niego o naprawienie szkody, do wysokości wypłaconego P. M. odszkodowania.

Bezsporne w sprawie było to, że P. M. i pozwanego łączyła umowa najmu lokalu mieszkalnego. Bezsporne było również, że powoda i P. M. łączyła umowa ubezpieczenia spornego lokalu obejmująca również znajdujące się w lokalu ruchomości.

Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadzała się do oceny czy pozwany spowodował wszystkie zniszczenia, jakie w spornym lokalu nastąpiły i za, które powód wypłacił odszkodowanie, czy tylko te, które pozwany przyznał.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten określa reguły dowodzenia, tj. przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Zaznaczyć też trzeba, że przy rozpoznawaniu sprawy na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego rzeczą sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. Zaprzeczenie dokonane przez stronę procesową powoduje, że istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności stają się sporne i muszą być udowodnione. W razie ich nieudowodnienia Sąd oceni je na niekorzyść strony, na której spoczywał ciężar dowodu, chyba że miał możność przekonać się o prawdziwości tych twierdzeń na innej podstawie (orzeczenie SN z 28 kwietnia 1975 r., sygn. akt III CRN 26/75).

W ocenie Sądu, zebrany w sprawie wiarygodny materiał dowodowy pozwalał na ustalenie, że wersja wydarzeń przedstawiona przez powoda odpowiada ich rzeczywistemu przebiegowi, zaś wersja pozwanego stanowi jedynie próbę zminimalizowania jego odpowiedzialności. Zestawiając bowiem twierdzenia pozwanego z dokumentacją fotograficzną, choćby w zakresie uszkodzeń powstałych na skutek strzelania przez pozwanego w mieszkaniu z broni pneumatycznej, są one zdecydowanie większe, niż, jak chce pozwany, jedynie skutki wystrzelenia kilkunastu kulek. Należy podkreślić również, że zgodnie z przepisem art. 662 § 1 k.c., wynajmujący powinien wydać najemcy rzecz w stanie przydatnym do umówionego użytku. W sprawie brak jest żadnych dowodów, aby w chwili wydania lokalu pozwanemu odbiegało ono od stanu pozwalającego na użytkowanie go zgodnie z przeznaczeniem, tj. jako lokalu mieszkalnego. Co więcej, poza korespondencją e-mail dotyczącą rozliczeń i awarii spłuczki w w.c. pozwany nie przedstawił żadnych dowodów, aby zgłaszał wynajmującemu, że w spornym lokalu są uszkodzenia, które uniemożliwiają lub utrudniają normalne korzystanie z niego. Uznać zatem należało, że lokal wydany został pozwanemu w dobrym stanie.

Co więcej, brak jest jakichkolwiek przekonujących dowodów pozwalających na uznanie, że do dewastacji lokalu doszło pomiędzy wyprowadzeniem się pozwanego a zgłoszeniem szkody i przeprowadzeniem postępowania likwidacyjnego.

Ustalając zatem zakres szkód, za które odpowiedzialny był pozwany, Sąd przyjął wersję powoda i uznał, że powód nabył skutecznie roszczenie regresowe w stosunku do pozwanego do wysokości całego wypłaconego P. M. odszkodowania. Wartość zniszczonych ruchomości i wysokość kosztów naprawy zniszczeń w lokalu została bowiem zweryfikowana przez biegłych sądowych i potwierdzona.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uwzględnił żądanie pozwu w całości.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzeł zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, uznając pozwanego za stronę przegrywającą proces w całości, a w konsekwencji zobowiązaną do zwrotu powodowi celowych kosztów dochodzenia swoich praw, na które złożyła się opłata sądowa od pozwu w wysokości 706 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 2 400 zł, zgodnie z przepisami § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Ponadto, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2015 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., pozwany, jako przegrywający spór, obciążony został nieuiszczonymi w sprawie kosztami sądowymi, tj. kosztami opinii biegłych w łącznej wysokości 2984,28 zł.

Sygn. akt I C 766/15

ZARZĄDZENIE

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Sadło
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku
Osoba, która wytworzyła informację:  Marek Jasiński
Data wytworzenia informacji: